Znów jedna z Cioć nauczyła mnie czegoś nowego o Chinach. Pokazała mi bowiem obrazy Chen Yanninga. Ten urodzony w 1945 roku Kantończyk jest obecnie bodaj najbardziej rozpoznawalnym w Europie i Stanach chińskim malarzem popełniającym obrazy olejne. Chyba nawet nie dlatego, że jest taki dobry, a dlatego, że mieszkając od połowy lat '80tych w Stanach, tworzy dla białasów "chińskie" obrazy. Na każdym z nich znajduje się chińska parasolka, wachlarz, qipao czy inny tradycyjny chiński element. Modelkami są również Chinki - takie, jakimi je sobie wyobrażamy. Egzotyczne piękności są urocze, delikatne, a przede wszystkim - chińskie. Takie chińskie do kwadratu.
Są tacy, którzy twierdzą, że jest on realistą. Ja bym jego obrazy nazwała ulepszoną wersją realizmu. Niby wszystko się zgadza, ale jest... za piękne.
W 1999 roku kopnął go zaszczyt: za modelkę posłużyła mu królowa angielska. Na podstawie jego obrazu stworzono nawet znaczek pocztowy. Nie była to jedyna biała, którą Chen namalował, ale - szczerze powiedziawszy - jeśli odjąć całą egzotykę, to jego obrazy stają się nagle bardzo przeciętne. Coś jak ładnie podszlifowana fotoszopem fotografia, tylko że olejna...
Tak czy owak, na ładne Azjatki zawsze miło popatrzeć, prawda? ;)
PS. To był dwutysięczny post na blogu. Szybko zleciało, co? :)
A potem napatrzywszy sie na taki realizm jedzie człowiek do Azji i szok przezywa... Bo ani prawdziwe dziewczyny wiotkie ani ładne ani w qipao nie biegają, z urokliwoscia i subtelnością też bywa roznie. Cóż uroki romantyzmu i globalizacji.
OdpowiedzUsuń:) No chyba, że cierpi się na żółtą gorączkę i każda fajna, byle Azjatka ;)
UsuńRealizm, nawet podkolorowany jest wymagający. W ogóle namalować coś to nie takie hop siup, dlatego ukłony dla Pana. Tak czy siak, trochę komercją zjeżdża.
OdpowiedzUsuńAbsolutnie nie neguję warsztatu Chena, ale ja wolę obrazy pozostawiające pole wyobraźni.
UsuńTo są obrazy? Bo niektóre wyglądają na zdjęcia ;)
OdpowiedzUsuńNo i właśnie dlatego to nie do końca moja bajka :)
Usuń