Budowę naszego pawilonu rozpoczęto w 1876 roku, jednak to, co można oglądać obecnie, jest wersją z 1964 (zabytek spłonął w 1961 roku, ponoć za sprawą pary kochanków, których rozłączyła śmierć i jedno z nich oszalało). Kolorowy, ładnie ozdobiony - wiecie, jak urzekające są chińskie pawilony. A jeszcze tuż nad wodą, więc odbija się w krystalicznie czystym Stawie Czarnego Smoka. Jednak wielu Chińczyków podchodzi do niego ze względów literackich, a czasem nawet - patriotycznych. Otóż dwuwiersze, które zdobią ten pawilon, zostały napisany własnoręcznie przez Guo Moruo, słynnego dwudziestowiecznego pisarza chińskiego. Mało tego! Pierwszy dwuwiersz został zaczerpnięty z trzynastozgłoskowca samego Mao:
春风杨柳万千条，风景这边独好；
飞起玉龙三百万，江山如此多娇。
Wiosenny wiatr igra w miriadach wierzb, krajobraz wyjątkowo piękny;
Tysiące nefrytowych smoków wzleciało, pejzaż tak wspaniały.
Obok zaś znajduje się wiersz Guo:
龙潭倒映十三峰，潜龙在天，飞龙在地；
玉水纵横半里许，墨玉为体，苍玉为神。
W Smoczym Stawie odbitych trzynaście szczytów, smoki nurkują w przestworzach i lecą po ziemi;
Nefrytowej wody może na pół li, ciało z czarnego nefrytu a duch niebieskogłęboki.
Hmmm... Mnie tam bardziej zachwycił krajobraz...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę, nie anonimowo!
Ze względu na zbyt dużą ilość trolli, musiałam włączyć moderowanie komentarzy. Ukażą się więc dopiero, gdy je zaakceptuję. Proszę o cierpliwość.