Nie są jakieś wybitnie tanie, ale i nie porażają ceną; obsługa potrafi się komunikować po angielsku; pokoje są w miarę czyste i zadbane. Z czasem miejsce stało się mekką backpackersów. To jednak, co ich najbardziej przyciąga, dla mnie jest wadą. Towarzystwo tam mieszkające to właściwie tylko i wyłącznie biali, i to ci raczej zamożni. To znaczy: uważają, że kawa za 30 yuanów (15 złotych) jest tania i pasuje do standardu hostelu. W podobnie zaporowych cenach są tam również posiłki, a także organizowane przez hostel wycieczki. A jednak... gdy nie chce Wam się szukać na własną rękę, albo macie (całkiem uzasadnione) obawy, że jeśli zawierzycie obcemu człowiekowi, może on Was oszukać, wycieczki oferowane przez Strusia i Kangura stają się nagle dość atrakcyjne.
Niewątpliwymi plusami hostelu są: zawsze ciepła woda, dystrybutor mineralki ogólnie dostępny, możliwość przeprania ciuchów i bezpłatny dostęp do vpn i netu.
W sumie lądujemy tam przy każdej wycieczce do Dali, mimo wszelkich wątpliwości. Jest tam po prostu wygodnie.
Tutaj ich strona internetowa w wersji anglojęzycznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę, nie anonimowo!
Ze względu na zbyt dużą ilość trolli, musiałam włączyć moderowanie komentarzy. Ukażą się więc dopiero, gdy je zaakceptuję. Proszę o cierpliwość.