Jaskinia Nieśmiertelnych 仙人洞

Jednym z głównych punktów programu każdej wycieczki do Puzhehei jest przejażdżka łódką po tutejszych jaskiniach, w iście magiczny sposób połączonych z jeziorem. Do niektórych można wpłynąć i wypłynąć, nie dotknąwszy stopą gruntu. Do niektórych można wpłynąć, ale potem brodzi się po kolana w lodowatej wodzie; w innych rzeczkę omija się szerokim łukiem, idąc wąskimi ścieżynkami.
Kiedy my wybraliśmy się do Puzhehei, przestało lać pierwszy raz od miesiąca. Szczęście w nieszczęściu - przestało lać, ale niestety poziom wody podniósł się tak, że centrum turystyczne odwołało możliwość zwiedzenia czterech najbardziej znanych wodnych jaskiń. Jednocześnie centrum pozostawiło absurdalnie wysoką cenę biletów niezmienioną - 200 yuanów od osoby, czyli około 100 złotych. I żadnych jaskiń. Dla mnie było oczywiste, że poszukamy innego rozwiązania, choć ZB jak zwykle marudził.
Wybraliśmy się na parokilometrowy spacerek i znaleźliśmy prywatną... hmmm... z braku innego słowa - przystań, z maleńkimi, trzyosobowymi łódeczkami. Właściciel zapewnił nas, że do jednej z jaskiń można się wybrać, bo wprawdzie została zalana, ale jeśli nie boimy się brodzenia po kolana, to będzie nam się podobać.
Nie baliśmy się. Było cieplutko, ze 25 stopni, a woda nie była specjalnie zimna. Zapłaciliśmy 20 yuanów od osoby, a właściciel dorzucił przejażdżkę (przepływkę?) po jeziorze gratis.
Wybraliśmy się do Jaskini Nieśmiertelnych. Długa na prawie półtora kilometra, ale tylko część trasy pokonuje się łodzią. I - chyba tak jest lepiej, bo wioślarzowi, który nas tam zabrał, opatrzyły się już piękne widoki i nie zatrzymywał się przy każdym stalaktycie, któremu chciałam cyknąć fotkę...

Urzekł mnie "Wielki Mur" - na pewno go rozpoznacie na zdjęciach. Zresztą - całość mi się bardzo podobała, co chwila przystawałam w zachwyceniu z okrzykami radości.
I wiecie? Chociaż nie przepadam za jarmarcznym oświetleniem, jakie Chińczycy pakują do wszystkich jaskiń, to muszę przyznać, że jeśli się na chwilę zapomniało o tym, że to cud elektryczności, a nie natura, to zjawisko krasowe odbijające rozmaite barwy było wprost magiczne. Na miejscu Nieśmiertelnych też bym tam chciała zamieszkać...