ogoniaste trawy

Dzisiejszy wpis powstał w ramach współpracy z japonia-info.pl oraz kirgiski.pl czyli pod egidą Unii Azjatyckiej.  

W Dniu Doceniania Chwastów mam dla Was ciekawostkę językową. 

Jedną z ulubionych traw Tajfuniątka jest rozkwitająca na jesieni włośnica zielona. Nie martwcie się, jeśli nie znacie tej nazwy - ja też nie znałam. To żadna wyjątkowa trawa i pewnie nikt z wyjątkiem zagorzałych botaników nie wie, jak ona się nazywa czy jak wygląda. Inaczej u Chińczyków - znają ją wszyscy, ale to dlatego, że się cudownie nazywa, tak, że skojarzenie jest natychmiastowe. Zwie się ona bowiem "trawą psi ogon" 狗尾草 i właśnie tak wygląda:

Kłosy są mięciuchne, więc Tajfuniątko je zrywa garściami i się nimi wzajemnie łaskoczemy. Prawda, że chińska nazwa bardziej wpada w ucho i zapada w pamięć? 

Znalazłam również kilka innych ogoniastych traw:

• 猫尾草 trawa koci ogon - tymotka łąkowa
• 狐尾草 trawa lisi ogon - wyczyniec łąkowy
• 鼠尾草 trawa mysi ogon - szałwia   
• 牛尾草 trawa krowi ogon - kostrzewa łąkowa lub Rabdosia ternifolia (w zależności od regionu)
• 凤尾草 trawa ogon feniksa - orliczka
• 兔尾草 trawa króliczy ogon - Uraria crinita
• 蛇尾草 trawa wężowy ogon - Ophiuros exaltatus 

Jeśli znacie jeszcze jakieś, dajcie znać w komentarzach.

Tutaj poczytacie o tym, dlaczego w japońskich internetach trawa 草 to LOL, a tutaj o chwastach po kirgisku.