Z okazji braku okazji (to są najlepsze okazje!) pojechaliśmy na jednodniową wycieczkę do Yimen. O samym mieście i wycieczce jeszcze napiszę, ale najważniejsza była, jest i będzie kwestia kulinarna. Bo widzicie, tutaj każde miejsce specjalizuje się w jakimś żarciu. Yimen specjalizuje się w grzybach. W ogóle Yunnan jest grzybowy - rośnie tu osiemset gatunków grzybów, z czego przynajmniej część jest endemiczna. Grzyby są częstym podarkiem dla nieyunnańskich gości, a ja właśnie dziś znowu gotuję grzybową na prawdziwkach...
Wracając do rzeczy: grzyby. Jakie? Po pierwsze: niehodowlane. To bardzo ważna rzecz, bo Chińczycy w większości jedzą hodowlane. Cóż, z tym jest problem. Część jest znana, część nawet występuje w Polsce, a większość ma łacińskie nazwy. Jednak niektóre występują tylko w Yunnanie, a w dodatku mają lokalne nazwy, których nawet w internecie się nie da spokojnie wyguglać... Tak jest na przykład z ulubionym przez nas "grzybem miedzianozielonym" - 銅綠菌. Inne zaś mają się dobrze i w Polsce - z tym, że nigdy ich w Polsce nie jadłam. Tak jest choćby z przepysznym, jak sama nazwa wskazuje, mleczajem smacznym czy z kępkowcem jasnobrązowym. Inne zaś od zawsze uwielbiam, jak kurki. A jeszcze inne w Polsce występują, ale w zasadzie się ich nie jada, że niby niesmaczne, jak jest z "czarną tygrysią łapą", czyli z sarniakiem dachówkowatym. Są też bliscy krewni naszych grzybów, jak dwupierścieniak z rodziny gąskowatych.
Tych właśnie sześć rodzajów grzybów zamówiliśmy, by wrzucić je do gorącego kociołka. Gorący kociołek zaś był wypełniony gęsim rosołem, doprawionym jagodami kolcowoju chińskiego oraz głożyną.
Po kwadransie można już było jeść grzyby, bo w większości są to odmiany, które i na surowo nie szkodzą, a te, które potrzebują obróbki termicznej pokrojono na tak cienkie plasterki, że po kwadransie były już dawno ugotowane. Najlepiej jednak zostawić część grzybów, by się powoli gotowały - smak i zapach takiej zupy grzybowej jest wprost olśniewający!...
Wracając do rzeczy: grzyby. Jakie? Po pierwsze: niehodowlane. To bardzo ważna rzecz, bo Chińczycy w większości jedzą hodowlane. Cóż, z tym jest problem. Część jest znana, część nawet występuje w Polsce, a większość ma łacińskie nazwy. Jednak niektóre występują tylko w Yunnanie, a w dodatku mają lokalne nazwy, których nawet w internecie się nie da spokojnie wyguglać... Tak jest na przykład z ulubionym przez nas "grzybem miedzianozielonym" - 銅綠菌. Inne zaś mają się dobrze i w Polsce - z tym, że nigdy ich w Polsce nie jadłam. Tak jest choćby z przepysznym, jak sama nazwa wskazuje, mleczajem smacznym czy z kępkowcem jasnobrązowym. Inne zaś od zawsze uwielbiam, jak kurki. A jeszcze inne w Polsce występują, ale w zasadzie się ich nie jada, że niby niesmaczne, jak jest z "czarną tygrysią łapą", czyli z sarniakiem dachówkowatym. Są też bliscy krewni naszych grzybów, jak dwupierścieniak z rodziny gąskowatych.
Tych właśnie sześć rodzajów grzybów zamówiliśmy, by wrzucić je do gorącego kociołka. Gorący kociołek zaś był wypełniony gęsim rosołem, doprawionym jagodami kolcowoju chińskiego oraz głożyną.
Po kwadransie można już było jeść grzyby, bo w większości są to odmiany, które i na surowo nie szkodzą, a te, które potrzebują obróbki termicznej pokrojono na tak cienkie plasterki, że po kwadransie były już dawno ugotowane. Najlepiej jednak zostawić część grzybów, by się powoli gotowały - smak i zapach takiej zupy grzybowej jest wprost olśniewający!...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę, nie anonimowo!
Ze względu na zbyt dużą ilość trolli, musiałam włączyć moderowanie komentarzy. Ukażą się więc dopiero, gdy je zaakceptuję. Proszę o cierpliwość.