Dom w Dali 家在大理

Zachęcona pięknym przedstawieniem Drungów, wybrałam się na kolejny występ, tym razem związany z moim ukochanym, pięknym Dali. Czekałam na pokazanie ciekawej kultury ludu Bai. Przedstawienie okazało się jednak bezładną zbieraniną pieśni i tańców regionu, rozmaitych grup etnicznych, ale śpiewanych głównie po mandaryńsku, w dodatku mocno podbudowanych jedyną właściwą ideologią. Wytrwałam do końca właściwie tylko z jednego powodu: kocham ludowe stroje, nawet te stylizowane.

chór Bai

Yi wyginają śmiało ciało

chłopcy Lisu dumnie prężą pierś

jedyny naprawdę świetny numer: duet bajskiej trójstrunnej lutni i suony

nibyopera yunnańska (tak naprawdę tylko stroje były zainspirowane tą operą)

kwartet imienia Czastuszkiewicza... prawie

śliczne dziewczęta Miao

...no dobra, one świetnie tańczyły :)

chłopcy Bai z buławami

I tak to właśnie jest: jak masz szczęście, trafisz na urocze przedstawienie, a jak masz pecha, to trafisz na taką bezładną zbieraninę i będzie ci żal każdej minuty tam spędzonej. Wiem, że tak jest zawsze i wszędzie, ale mnie to boli szczególnie, ponieważ naprawdę nie mam już czasu do zmarnowania...