Zupa

Zupa jaka jest, każdy widzi.
Może być na kościach, mięsie albo wegetariańska. Może być gęsta, pożywna, albo leciutka i dietetyczna. Może być przejrzysta, albo być zupą-kremem.
Skoro granicą świata człowieka jest język, stwierdzam, że jednak Chińczycy mają większe pojęcie o świecie. Przynajmniej jeśli chodzi o zupy.
Jak do tej pory spotkałam się z trzema typami zup. Każda ma swoją osobną nazwę - nie tylko opis, bo zupa jest zupą, tylko się różni gęstością.
1) Zupa-zupa 湯
Pierwsze i podstawowe znaczenie słowa tang to gorąca woda. I z tym właśnie powinna nam się kojarzyć zupa - nazwą tang określamy bowiem zupę, którą otrzymujemy po ugotowaniu jakiegoś produktu spożywczego. Możemy więc mieć barszcz czy rosół - to będą zupy w chińskim rozumieniu.
2) Zupa-krem 餬餬/糊糊
To jest gęścior, zupa, która ma konsystencję kleiku ryżowego albo i gęstszą. W tradycyjnej kuchni chińskiej taki efekt uzyskuje się, gotując mąkę pszenną bądź kukurydzianą. Odpowiednikiem chińskiego huhu byłby więc żur. Jednakowoż dziś używa się nazwy huhu również, żeby opisać inne, niemączne zupy-kremy - na przykład huhu dyniowe czy mleczne (coś w rodzaju naszego budyniu, z mlekiem zagęszczonym mączką ryżową). Zawsze, gdy robię zupę-krem z brokułów czy dyni, Pan i Władca twierdzi, że to nie zupa, a huhu.
3) Geng 羹
No i właśnie na to słowo najbardziej mi brakuje tłumaczenia. Jest to coś pomiędzy zupą a zupą kremem, ma być gęste, ale najlepiej przejrzyste. W odróżnieniu od zupy jest zagęszczone; w odróżnieniu od huhu mączka nie jest głównym składnikiem, służy tylko zmianie konsystencji zupy z wodnistej na półpłynną. Do takich zup... gengów zaliczyłabym na przykład naszą zupę grzybową.
Strasznie długo mi to tłumaczyli, nauczyciel Czerwony Blask i ZB. Głównie dlatego, że sami nie mieli pojęcia, czym się różnią te trzy typy - w niektórych regionach huhu i gengu używa się wymiennie...