Można się domyślić z kontekstu - idź się napić herbaty. Ale cóż to za czasownik 喫? Wiadomo, że gębowy, bo 口. Ale jak się go czyta?
Małe zaskoczonko: 喫 chī to po prostu wariant 吃, czyli zwykłego jedzenia. Kiedyś już opowiadałam, że w yunnańskich dialektach chętnie się "je" herbatę, alkohol czy papierosy. Klasyczne użycie tego znaku to bowiem nie tylko przyjmowanie pokarmów stałych, ale i płynów, a nawet... rzeczy abstrakcyjnych. Zazwyczaj nieprzyjemnych. Można np. 吃打吃骂 czyli przełykać bicie i awantury. W tym wypadku nasze jedzenie będzie oznaczać znoszenie czegoś, ścierpienie.
Na koniec jeszcze kilka innych form czasownika 吃: 噄, 噭, 𠹙, 𠿊, 𡁒, 𨋻. Większość z nich nie występuje w ogóle we współczesnych słownikach; poza bohaterem dzisiejszego wpisu znalazłam tylko 噭, ale wymawiane jiào i znaczące "krzyczeć".
A to ciekawe, bo u nas ten znak jest sobie w joyo, czyli jest obowiązkowy.
OdpowiedzUsuń喫する (kissuru) znaczy jeść, pić, palić, zażywać. 喫茶店 (kissaten) to kafejka https://en.wikipedia.org/wiki/Kissaten
A teraz popularne są マンガ喫茶 (manga-kissa), "kafejki mangowe": https://en.wikipedia.org/wiki/Manga_cafe
szalenie ciekawe. A jak się ma do 吃?
UsuńTego się akurat nie używa, przynajmniej w zakresie joyo.
UsuńSłownik mówi, że tak kiedyś pisano słowo jąkać się. 吃 jest też w znakowym zapisie słowa czkawka, ale nikt tego znakami nie pisze.
Znak na jeść to 食; na pić (i zażywać) - 飲; palić (albo wciągać do płuc; również np. siorbać, popijać małymi łyczkami) - 吸.
Fascynujące, że znaki, które w chińskim były jednością, w Japonii stały się osobnymi bytami :)
Usuń