雲南 czyli na poludnie od chmur

dupa

Dostalam od ekhm swiekry oficjalne pozwolenie, by dawac ZB w skore, jak mnie nie slucha. Swiekra ma glebokie wewnetrzne przekonanie, ze jestem od niego madrzejsza; coz...
W zwiazku z tym dostal dzisiaj klapsa. W tylek. Kwiknal jak zarzynane prosie, po czym zapytal, jak jest po polsku rzeczona czesc ciala. Poinformowalam go, wiec on w zamian poinformowal mnie, ze "dupa 痛" czyli boli. Zaczal sobie powtarzac to sformulowanie, zeby nie zapomniec, przy czym oczywiscie za chwile przeksztalcil sobie poczciwa dupe w podobnie brzmiace "都怕痛" (dou pa tong) czyli "wszyscy boja sie bolu". Posmialismy sie z tego, jak jego "tlumaczenie" pasuje i sprawa ulegla przedawnieniu.
Chwile temu znowu cos przeskrobal, nastraszylam wiec, ze znowu dostanie klapsa, bo mam oficjalne pozwolenie od jego mamy. Zaslonil posladki i zaczal intensywnie myslec, jak to z ta dupa bylo. Wiedzial, ze cos dzwoni, ale w jakim kosciele, to juz nie bardzo i z dupy zrobilo sie "都会痛" (dou hui tong) czyli "wszystko moze bolec". Zanim zwinelam sie ze smiechu, powtorzylam tylko, ze jak bedzie niegrzeczny, to faktycznie wszystko bedzie bolec...

nawet ciocia... 連娘娘...

Restauracja, kolacja, dużo dobrego żarcia. Sięgam przez pół stołu pałeczkami, żeby pochwycić prażone fistaszki, które uwielbiam. Muszę się pochwalić: siedem lat temu uchwycenie cokolwiek śliskiego orzeszka pałeczkami i przetransportowanie go z półmiska do dzioba bez jakiejś dramatycznej wpadki typu orzeszek w kieliszku do wina to była ekwilibrystyka, której do końca życia nie zapomnę. Dziś ze zblazowaną miną mogę opanować prawie każdy produkt spożywczy i tak, jestem z tego dumna.
Dwa stoły dalej mamunia z dwoma synalkami. Na oko 10-11 lat, tłuste jak Tweedledum i Tweedledee, chłopaki nakładające ogromne ilości wszystkiego do misek, wybełtujące to wszystko, żeby łatwiej wchodziło i żrące tę breję łyżkami z iście prosiakowatymi pochrząkiwaniami rozkoszy. I mamunia: "11 lat już macie, a jeść pałeczkami nie potraficie! Nawet ta zagraniczna ciocia potrafi jeść pałeczkami, a wy co??!!". I odpowiedź synka numer jeden: "ech, z pałeczkami za dużo roboty"...