co takiego lubisz w Azjatach?

Nie wpadłabym sama na to, żeby o tym napisać. Napisałabym raczej, że lubię ludzi, i białych, i innych kolorów, za poczucie humoru, muzykę, żarcie i pogodę ducha (ZB=100% ;)), a powyższą frazę potraktowałabym lekko pogardliwie, bo co niby Azjaci mają, czego my nie?
A jednak, gdy hasło to pojawiło się w hasłach wyszukiwania na blogu, zupełnie nieproszone zawitały do mojej głowy myśli rozczochrane, przez które zdałam sobie sprawę, że jednak etykietkuję Azjatów wokół siebie. Tendencyjnie i niesłusznie, oczywiście, i staram się sama sobie przeciwdziałać, ale nie zawsze się udaje. I tak:
Japończyków lubię za kuchnię, uporządkowanie, śmieszną wymowę chińskiego. Uporządkowanie bierze się stąd, że akurat wszyscy moi znajomi Japończycy są pedantami i wszystko mają poklasyfikowane i popakowane w małe pudełeczka.
Wietnamczyków lubię za spożywanie surowych warzyw i za higienę osobistą.
Tajlandczyków lubię za uśmiech, spokój, grzeczność i kuchnię, oczywiście.
Tajwańczyków lubię za miękkość wymowy mandaryńskiego.
Innych Azjatów nie mam sklasyfikowanych. Birmańczyków i innych Khmerów nie mam w głowie, bo nie zdołałam się zaprzyjaźnić z żadną grupą wykazującą podobne cechy. A Chińczyków im lepiej poznaję, tym mniej umiem zaklasyfikować. Czyli znowu: klasyfikacji poddają się tylko ludzie, których znam za mało, żeby móc ich w ogóle oceniać. Oczywiście, mam prawo powiedzieć, co mi się w nich podoba, a co nie - każdy ma prawo. Tyle, że nie umiem określić, co jest cechą narodową, a co efektem rozwoju osobniczego. W dodatku, w głowie pojawiają się te bzdurne etykietki, chociaż - przecież lubię każdą kuchnię z surowymi warzywami, higienę lubię u wszystkich ludzi, miękka wymowa mandaryńskiego podoba mi się zawsze - nie powinno mi się to w głowie łączyć z jakąkolwiek grupą etniczną...
Etykietkowanie ułatwia życie. Ale co zrobię, jeśli trafię na śmierdzącego Taja/niechlujnego Japończyka? Uznam go za ciekawy okaz, czy dojdę do wniosku, że czas zrewidować poglądy na temat narodu? A może już spotkałam takie wyjątki i tylko potwierdziły mi one regułę/wyparłam je, bo nie pasowały do przyjętych założeń?
Pewnie kiedyś jeszcze wrócę do tego tematu. Mam nadzieję, że nigdy nie dojdę do punktu, w którym wszystko będę miała uporządkowane i zafiksowane na stałe...