Trzy Gwiazdy 三星

Dzisiejszy wpis powstał w ramach współpracy z japonia-info.pl czyli pod egidą Unii Azjatyckiej.  

Trzy Gwiazdy, które są bóstwami to oczywiście Fuxing 福星 - bóg szczęścia, Luxing 禄星 - bóg kariery i znany już nam dobrze Shouxing 壽星 - bóg długowieczności. Bóstwa te najczęściej przedstawiane są razem. Shouxing dzierży brzoskwinię i laskę, Fuxing rozpościera zwój z pięknym znakiem szczęścia 福 (może też mieć w dłoniach sztabkę złota yuanbao lub berło), a Luxing jest ubrany jak wysoki urzędnik i trzyma w ramionach dziecko. Zwróćcie uwagę na to, że zarówno Fu, jak i Lu zawierają znaną już nam "boską" cząstkę 礻. Same gwiazdy były znane chińskim astronomom od wieków, jednak jako bogowie w ludzkiej postaci objawili się oni dopiero za czasów dynastii Ming. Co ciekawe, nie wystarczyła gwiezdna proweniencja, toteż chętnie Trzy Gwiazdy identyfikowano z innymi bóstwami, taoistycznymi lub z panteonu chińskich religii ludowych, a także z... ludźmi. 

Shouxinga już znacie.

Fuxing just po pierwsze ludzką wersją Jowisza, który zgodnie z tradycyjną astrologią miał być "szczęśliwą gwiazdą". Jednocześnie jednak, według wierzeń taoistycznych, Fu mógł być utożsamiany z rozmaitymi postaciami panteonu - z Bogiem Pieniędzy włącznie (przecież pieniądz to szczęście), a według niektórych wierzeń był tangowskim gubernatorem o imieniu Yang Cheng 陽城, który uratował karły od przymusowej pracy w pałacu cesarskim w charakterze eunuchów - z narażeniem życia uprosił cesarza, by zaniechał zmuszania biedaków do czegoś takiego. Gdy zmarł, lud wybudował świątynię, by go upamiętnić, a z czasem zaczęto uważać, że jest bogiem szczęścia.

Z kolei Luxing to po pierwsze gwiazda Mizar, a po drugie - Meng Chang, władca Późniejszego Shu, utożsamiany z Zhang Xianem Dającym Synów 送子張仙 - ponoć po upadku Meng Changa i ustanowieniu dynastii Song, konkubina poprzedniego cesarza postawiła mu ołtarzyk, ale udawała, że nie tęskni za swym cesarzem, a że modli się do Zhang Xiana... W pomieszaniu z poplątaniem, które kazało połączyć bóstwo kariery z bóstwem dającym dzieci, Luxing często przedstawiany jest z dziećmi.

Ich figurki można znaleźć w świątyniach rozmaitych religii, od taoizmu poczynając, na bendżuizmie kończąc, a także w kapliczkach przodków, w zwykłych domach i w... sklepach - na małych ołtarzykach zaopatrzonych w prowiant. Teoretycznie ważne jest ich ustawienie: Shou stoi po naszej lewej stronie, Lu na środku, a Fu po prawej, ponieważ tradycyjnie piszemy od prawej do lewej, a oni się nazywają 福祿壽. Ich przestawienie wiąże się ze strasznym ryzykiem: moglibyśmy przecież nieopatrznie skrócić sobie życie, zepsuć karierę i jeszcze odebrać szczęście. Szkopuł w tym, że w niektórych świątyniach są na stałe ustawieni zupełnie inaczej! 

A tutaj poczytacie o tym, co zrobili z tymi bogami Japończycy.