Uczę się nowych słówek i o nich zapominam, aż do czasu kolejnego użycia. Oczywiście, że kiedy koleżanka napisała, że wróciła i że nie musimy "przyjmować wiatru", bo ona nas zaprosi na kolację, wiedziałam o co chodzi. Ale znów ujęła mnie magia sformułowania "przyjmować wiatr" - czyli, w przełożeniu na zwykły język, podejmować uroczyście kogoś, kto przybył/wrócił z dalekich stron. Porównanie podróżnika do wiatru, który trzeba miłym słowem, dobrym żarciem i kapką alkoholu przyjąć po dalekiej podróży - ach!
Chińskiego nie da się nauczyć. Ale jest najpiękniejszym językiem świata i można go po prostu kochać.
Świetna point'a mówiąca, że chiński jest najpiękniejszym językiem na Świecie. Ja również tak sądzę!
OdpowiedzUsuńWłaśnie dzięki melodyjnemu dźwiękowi tego języka, moja pasja powiązana jest z Chinami i z jego mieszkańcami.
Chiński stał się również moja miłością. Nie lubię słowa "zazdrość", ale tylko w jedynym przypadku go wypowiadam: "zazdroszczę Chińczykom, że mówią lepiej po chińsku niż ja"
No cóż, w pewnym stopniu jest to moja kokieteria.
:) Odkąd mam pewność, że niektórzy Chińczycy mówią po mandaryńsku gorzej niż ja, przestałam mieć kompleksy na tym tle :D
Usuń