Te były jeszcze kwaśnawe, takie owocowe nowalijki. Przysiadły od hołoty z dala wśród śmietankowej mgły - i nagle lekko kwaskowaty posmak zmieszany ze słodyczą bitej śmietany (tu podziękowania na ręce tych, którzy wysyłają mi regularnie paczki z bitymi śmietanami i innymi budyniami, bowiem tego właśnie mi w Chinach, poza czekoladą, brakuje najbardziej...) stał się poezją ratującą poniedziałek przed jego poniedziałkowością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę, nie anonimowo!
Ze względu na zbyt dużą ilość trolli, musiałam włączyć moderowanie komentarzy. Ukażą się więc dopiero, gdy je zaakceptuję. Proszę o cierpliwość.