Żółw Opiekun 靈龜

Dzisiejszy wpis powstał w ramach współpracy z japonia-info.pl czyli pod egidą Unii Azjatyckiej.   

Mam problem z nazwaniem naszego żółwia po polsku. Po chińsku zowie się on po prostu Dusza Żółw (na pewno pamiętacie, że 靈 ling to tylko jedna z chińskich dusz), co zostało odwzorowane w angielskim tłumaczeniu Spirit Turtle. Jednak dla mnie będzie on zawsze po prostu Żółwiem Opiekunem, jednym z czterech dobrowróżbnych zwierząt (pozostałe to oczywiście qilin, fenghuang i pewien smok, o którym jeszcze napiszę). 

Nasz żółw jest znany nie tylko w Chinach, ale i w Korei, Wietnamie oraz Japonii. Oczywiście jest symbolem długowieczności, a poza tym jest królem zwierząt w muszlach. Chińczycy nie są zgodni, jak długowieczny jest Żółw Opiekun; może mieć od tysiąca (według Ren Fanga) do dziesięciu tysięcy (według Ge Honga) lat. Ten ostatni opisuje też żółwia jako wielokolorowego: niebiesko-czerwono-żółto-biało-czarnego. Zgodnie z legendami, żyje on i szuka pożywienia w morzu, ale wypoczywa w górach. Jest bardzo przydatny w astrologii i wróżbiarstwie, ponieważ wie doskonale, czy należy się spodziewać szczęścia czy pecha. Z tego też powodu żółwie przeznaczone do wróżenia zwano dawniej właśnie imieniem naszego Żółwia Opiekuna - linggui. Czasem utożsamia się go z Czarnym Żółwiem 玄武 lub z którymś z Boskich Żółwi 神龜 z bogatej chińskiej mitologii, jednak niektórzy wyraźnie te gadziny oddzielają od siebie. Ten nasz ma ponoć wężową głowę i smoczy woreczek żółciowy, a w dodatku z lewej strony przypomina słońce, z prawej - księżyc, od góry - niebo, a od dołu ziemię...

Tutaj poczytacie o jego japońskiej wersji.