鹽 sól

W Stolicy Soli czyli Heijing na każdym kroku natykamy się na znak soli, w różnych stylach kaligraficznych, o różnym stopniu uproszczenia, ale zazwyczaj w wersji tradycyjnej. Szczerze powiedziawszy, jak zwykle wersja tradycyjna podoba mi się bardziej, ponieważ po niej widać, o co w tej soli chodzi, a tymczasem po uproszczeniu jest beznadziejna. 

鹽 [盐] yán - przecież one, z wyjątkiem pojemnika 皿 nie mają z sobą nic wspólnego! Ciekawostka: Japończycy uprościli sobie sól zupełnie inaczej: 塩.

Ale wróćmy do tradycyjnego znaku. Po rozebraniu na części pierwsze okazuje się, że sól "od zawsze" musi być pod kontrolą cesarską - 臣 chén to urzędnik w cesarskich Chinach. Jemu to właśnie ludzie 人 rén musieli oddawać 鹵 [卤] lǔ solankę w naczyniach 皿 mǐn. Taki znak naprawdę dużo łatwiej zapamiętać niż ten "uproszczony".

W muzeum cała ściana poświęcona jest solnym znakom.

A czego niby mielibyśmy się dowiedzieć ze znaku uproszczonego? Że z ziemi 土 wyciągamy wróżby 卜, które wsadzamy do misek 皿?... Ech. To ja już wolę poćwiczyć kaligrafowanie tradycyjnego znaku...