喫 chī

Trafiłam na nowy znak. To znaczy nie na nowo wymyślony, tylko na nowy dla mnie. I to w miejscu, w którym spaceruję od tak dawna!

Można się domyślić z kontekstu - idź się napić herbaty. Ale cóż to za czasownik 喫? Wiadomo, że gębowy, bo 口. Ale jak się go czyta? Małe zaskoczonko: 喫 chī to po prostu wariant 吃, czyli zwykłego jedzenia. Kiedyś już opowiadałam, że w yunnańskich dialektach chętnie się "je" herbatę, alkohol czy papierosy. Klasyczne użycie tego znaku to bowiem nie tylko przyjmowanie pokarmów stałych, ale i płynów, a nawet... rzeczy abstrakcyjnych. Zazwyczaj nieprzyjemnych. Można np. 吃打吃骂 czyli przełykać bicie i awantury. W tym wypadku nasze jedzenie będzie oznaczać znoszenie czegoś, ścierpienie. Na koniec jeszcze kilka innych form czasownika 吃: 噄, 噭, 𠹙, 𠿊, 𡁒, 𨋻. Większość z nich nie występuje w ogóle we współczesnych słownikach; poza bohaterem dzisiejszego wpisu znalazłam tylko 噭, ale wymawiane jiào i znaczące "krzyczeć".