apostrof

W transkrypcji pinyin są litery łacińskie i tony. Często jednak zapomina się o jakże ważnym apostrofie, który powinien oddzielać sylaby, które mają w chińskim być odczytane osobno od tych, które powinny być czytane razem. Jednym z moich ulubionych przykładów użycia apostrofu, dzięki któremu możemy uniknąć językowej pomyłki jest pewne dość znane chińskie miasto: Xi’an (to obok Armii Terakotowej). W oryginalnym chińskim zapisie jego nazwa jest dwuznakowa: 西安. Jego przybliżona polska wymowa to "Śi an". Gdyby nazwę tę napisać w pinyinie bez apostrofu, wyszłoby Xian któremu powinien odpowiadać jeden znak, czytany po prostu "Sien". Oczywiście, dla chińskojęzycznego odbiorcy problem w ogóle nie istnieje, bo żaden Chińczyk nie patrzy na pinyin, tylko na znaki. Szkopuł w tym, że Chińczycy uwielbiają dodawać wszędzie pinyin, czy to w nazwach sklepów (też często pisanych błędnie!), czy to w nazwach ulic. I tutaj należałoby już napisać nazwę danej ulicy poprawnie, a nie tak:

Tu właśnie z dwuznakowego 如安 ru'an zrobiono ruan, które powinno odpowiadać jakiemuś pojedyńczemu znakowi, np. 软. 

Tak, wiem, czepiam się. Lubię się czepiać :D I lubię o tego typu rzeczach rozmawiać z Chińczykami, którzy oczywiście nie widzą problemu. Czasem, jeśli mam naprawdę duuuuuużo szczęścia, udaje mi się wytłumaczyć, dlaczego taki zapis pinyinu jest nieprawidłowy. Taka moja prywatna praca u podstaw i niesienie kaganka oświaty między Chińczyków...