Wielkie Czarne Niebo 大黑天 Mahākāla

Dzisiejszy wpis powstał w ramach współpracy z japonia-info.pl czyli pod egidą Unii Azjatyckiej. 

Mahākāla to pochodzący z Indii obrońca nauk buddyjskich - Strażnik Dharmy, który jednakowoż po przeprowadzce do Chin się trochę przekwalifikował, zostając potężnym bogiem medycyny oraz bogactwa (jak widać, Chińczycy dobrze wiedzą, że lekarz to dobry zawód).

Jego chińskie imię to dobre tłumaczenie oryginalnego: Mahā to wielki, kāla to czarny. Ponoć świetnie to obrazuje jego wszechogarniającą naturę - wszak w czerni łączą się wszystkie kolory. Podobno na samym początku, kiedy jeszcze był bóstwem hinduistycznym, Mahākāla był jednym z imion/wcieleń Śiwy; inni mówią, że to nie sam Śiwa, a jego wierny druh Gana, który jest obrońcą Śiwy... i świątyń - bo stoi u wrót. Jednocześnie, jako bodhisattwa, który osiągnął już oświecenie, chroni on i błogosławi nas - wszystkie żyjące, biedne stworzenia. Jeszcze trochę inaczej wygląda to w buddyzmie tybetańskim - zresztą, w każdej wersji buddyzmu wierzenia się trochę różnią.
W Chinach Mahākāla pojawił się nie później niż za Tangów. W zależności od miejsca, bywa traktowany mniej lub bardziej poważnie. Yunnan jest pod tym względem ciekawym miejscem, ponieważ Mahākāla wtopił się w miejscowe wierzenia - stąd można na przykład zaobserwować jego posągi w świątyniach bendżuistycznych. Z kolei w Mongolii czci się Mahākālę w jednej z jego pierwotnych ról, jako boga żołnierzy.

Tutaj poczytacie o jego japońskiej wersji.