córeczka to kufajka

棉襖 mián​'ǎo to nazwa chińskich waciaków, kufajek, fufajek. No, wiecie: ciepłe zimowe okrycie wierzchnie. Składa się z dwóch słów: bawełny 棉 mián i krótkiego płaszcza, kurtki 襖 ǎo. Stąd też inne pokrewne słowa:

• 襖子 ǎo​zi - kurtka
• 夾襖 jiá​'ǎo - dwuwarstwowa kurtka (kurtka z grubą podszewką)

Mamy też tak zwaną "małą kufajkę" 小棉襖 xiǎomián​'ǎo, która z odzieniem nie ma nic wspólnego - mówi się tak na córeczki, zwłaszcza "córeczki tatusia".

Jest wiele powodów. Córeczki są przytulne, grzeczne, posłuszne, serdeczne. Gdy dorosną, dbają o rodziców. Grzeją ich serca jak najlepsza zimowa kurtka.

Kiedy pogrzebać w internecie, pojawia się pytanie: skoro córka to kufajka, jak należałoby nazwać syna?

Syn to ramoneska. Kiedy jest ci zimno, nie ochroni przed chłodem, a kiedy gorąco - jest zbędny. Cena wysoka, a wyrzucić szkoda. Więc w niej chodzisz, żeby się pokazać, a inni ci zazdroszczą takiej fajnej skórzanej kurtki...

Zawsze gdy ktoś truje o tym, jak to synów się bardziej w Chinach kocha, przypominam sobie tę anegdotę. No i - patrzę na ZB w towarzystwie Tajfuniątka. Takiej miłości się nie da podrobić.

Cóż. I tak dobrze, że jest tylko jego kufajką. Niektórzy ojcowie nazywają swe córki "ukochanymi z poprzedniego wcielenia" (“女儿是父亲上辈子的情人”), a to już uważam za obrzydliwe...