Na drugim brzegu. Antologia współczesnych opowiadań tajwańskich

Antologia nie musi pokazywać literatury w niej zebranej od najlepszej strony. Powinna za to dać reprezentatywny obraz. I to się redaktorce udało z całą pewnością - mamy wybór opowiadań wielu autorów, opowiadania dotykają rozmaitych kwestii, są utrzymane w różnych stylach, niektóre zahaczają o realizm magiczny, a inne są do bólu osadzone w zwykłym świecie. Opowiadają o ludziach, historii, polityce. Rzadziej niestety o miejscach - dlatego zaledwie kilka razy zdarzyło mi się poczuć w nozdrzach lepkie, gorące powietrze Tajwanu. 

Opowiadania te są nierówne; niektóre połknęłam w kilka chwil (Ach, cudowna Pani domu Jin i poruszająca Zimowa noc wspaniałego Bai Xianyonga), z innymi musiałam się trochę pomęczyć, ze dwa pozostawiły mnie całkowicie obojętną. Ale to naprawdę drugorzędne względem faktu, że poznałam kilka nowych nazwisk, a hasło "literatura Tajwanu" wywołuje już we mnie bardzo konkretne skojarzenia. I to dla mnie największa wartość takich antologii.