jak nauczyć obcokrajowca chińskiego?

Wczoraj był piękny, słoneczny dzień. Jednak mnie najbardziej podobał się wieczór, kiedy to pojechałam do Chenggong, czyli miasteczka uniwersyteckiego na południe od Kunmingu. Tak, wiem, że teoretycznie Chenggong należy do Kunmingu, ale jeśli z centrum jedziesz tam godzinę metrem, to znaczy, że to jest osobne miasto i to całkiem daleko ;)

Kiedy w końcu dotarłam do kampusu Yunnan Open University, zostałam przechwycona przez wykładowczynie, prowadzące zajęcia dla studentów tego kierunku, który ja sama również kiedyś studiowałam - czyli nauczania obcokrajowców chińskiego. To właśnie dla grupy takich studentów poprowadziłam wykład o tym, jak efektywnie nauczyć obcokrajowca chińskiego, na co zwrócić uwagę, jakie czekają na nich - jako na przyszłych nauczycieli - pułapki, a wszystko okraszone solidną dawką humoru i anegdot z życia. Pewnie to właśnie anegdotami z życia ich zawojowałam; pokazałam, jak długa jest droga do opanowania znośnie jakiegoś języka, pokazałam, jakimi wybojami i pułapkami jest upstrzona. Pokazałam własne błędy i to, że najważniejsza jest - zawsze i wszędzie - komunikacja międzykulturowa, werbalna i nie. Że to może być dla obu stron piękna podróż.

Chyba im się podobało, bo bardzo długo bili brawo :D

Muszę powiedzieć, że raz się zapętliłam i nie wiedziałam, jak z tego wybrnąć. Prowadzenie wykładu nawet w języku ojczystym bywa wyzwaniem, a w obcym to dopiero. Ku mojemu najwyższemu zdumieniu, gdy nagle brakowało mi chińskiego słowa, w mózgu otwierała się szufladka ze słowami angielskimi, nie polskimi! Tak samo, jak wtedy, gdy prowadzę zajęcia po angielsku, a na czubku języka mam chiński... Ale - pomyślnie wybrnęłam. W końcu.

A na zajęcia dotarła też pani dziekan, której się tak podobało, że chciała ode mnie wydobyć deklarację, że w przyszłym semestrze zjawię się przynajmniej pięć-sześć razy. Zobaczymy, co los przyniesie. Zawsze chętnie podejmuję takie wyzwania, więc nie wykluczam dalszej współpracy.