手撕雞 kurczak ręcznie rwany

Nigdy nie lubiłam gotowanego mięsa. Z czasem tolerancja mi się powiększyła i zaczęłam je spożywać, oczywiście obficie doprawione chrzanem lub musztardą. A później przyjechałam do Chin i okazało się, że bardzo lubię gotowane mięso, tylko sama o tym nie wiem. Wieprzowina na zimno, plasterki gotowanej wołowiny podane z mieszanką słodkiego sosu sojowego i pasty sezamowej, tak mi rób, tak mi dobrze!

To pewnie dlatego w kurczaku ręcznie rwanym zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Gotujesz rosół. Zostaje masa gotowanego mięsa. Zamiast je zjadać z musztardą, spróbujcie yunnańskiej wersji!

Składniki:

• kurczak - w zależności od preferowanej ilości - od jednego udka po całe kurczę. Jedynym ograniczeniem jest wielkość garnka. Stanowcze nie dla osamotnionych piersi - bez kości zupa i mięso będą nijakie.
• czosnek - przeciśnięty przez praskę albo posiekany
• imbir - kawałek do zupy plus kawałek posiekany drobno do sosu
• pęczek natki kolendry albo pietruszki, posiekany
• drobno posiekane fistaszki albo orzechy, najlepiej podprażone, ale mogą być surowe
• łyżka białego sezamu
• sok z dwóch limonek albo cytryna
• sos sojowy jasny
• ewentualnie sos rybny
• płatki chilli albo papryka w proszku
• zmielony pieprz syczuański albo zwykły
• posiekana zielona cebulka

Wykonanie:

1. Kurczaka ugotować do miękkości. Ja zawsze wkładam mięso do zimnej wody i bawię się w zdejmowanie szumowin, bo tak gotowane mięso zupełnie inaczej smakuje, ale oczywiście możecie ugotować po swojemu.
2. Kiedy mięso jest jeszcze za gorące, by nim swobodnie operować, przygotowujemy przyprawy. Siekamy, wlewamy, sypiemy, mieszamy.
3. Kiedy kurczak przestygnie tak, że nie parzy dłoni, zdejmujemy ręcznie mięso z kości. Co większe kawałki rwiemy na małe kąski i wrzucamy do miski z przyprawami.
4. Gdy wszystko trafi już do miski, solidnie mieszamy i zostawiamy na dwadzieścia minut, żeby się przegryzło.
5. Ilość przypraw to tylko i wyłącznie kwestia Waszego gustu; w razie czego łatwo jest doprawić, więc zacznijcie raczej od mniejszych ilości - łyżka czosnku, łyżka imbiru, łyżeczka chilli itd. Ja na przykład w ogóle nie dodaję soli, bo sos sojowy jest słony. Zawsze w drugiej miseczce podaję dodatkowe chilli, żeby ZB sobie mógł doprawić. Niektórzy w ogóle nie wkładają mięsa do sosu, a traktują ten sos jak dip - ja jednak lubię, gdy mięso przejdzie smakiem przypraw. Czasem nie mam ani kropli sosu rybnego i ani ziarnka sezamu na stanie - sos i tak wychodzi pyszny. Kluczowe są limonka, chilli, kolendra i czosnek, reszta to detale.