grill na żelaznej blasze 鉄板焼き

To był 2004 rok. Tato obiecał, że jeśli szybko napiszę i obronię licencjat, to mnie zaprosi na najwspanialsze wakacje w życiu. Tajwan.
Obroniłam się pierwsza na roku, co z tego, że pracę pisałam w amoku i nic z niej nie pamiętam? Nagroda przerosła wszystkie oczekiwania i zmieniła całe moje życie. Tak, wiem, jak pensjonarsko to brzmi, ale to po prostu prawda - to co niby mam napisać?
Miesiąc pachnący Tajwanem - bo pierwsze zetknięcie z Azją to był dla mnie przede wszystkim zapach. Kolor, upał, tropik - to wszystko oczywiście też, ale to zapach mnie olśnił. Zapach jedzenia: owoców, świeżej smażeniny i wszystkiego, nieznanego innego...
Tata po pokazaniu mi najbliższej okolicy i zakupieniu karty miejskiej wrócił w mury swej firmy, a ja eksplorowałam niezrozumiały i ach, jaki piękny, świat. Wieczorami chadzaliśmy do ulubionych Taty knajpek. I wtedy właśnie po raz pierwszy widziałam kuchenny spektakl z fruwającymi utensyliami kuchennymi.
O teppanyaki już nawet w Polsce głośno, więc nie będę się na ten temat rozpisywać. Powiem tylko, że w Kunmingu, mieście niechętnym japońskim wynalazkom, długo szukałam właśnie takiej knajpy. O ile w Tajpej teppanyaki w różnych przedziałach cenowych były niemal na każdym rogu, tutaj jest takich knajp zaledwie kilka. W tej, z której pochodzi poniższe zdjęcie, byłam już dwa razy i będziemy tam na pewno często wracać. Zdjęcie rozmazane, bo nie chciałam się zachowywać jak turystka...
Sieć tych barów teppanyaki wabi się "Latające Słońce" - 飞阳铁板烧, a nasze ulubione miejsce znajduje się pod tym adresem: 昆明五华区茭菱路319号. Internauci piszą, że jest tam beznadziejna i nieuprzejma obsługa, a żarcie jest niedobre, co najlepiej świadczy o tym, że internetowi nie należy ufać, chyba, że czyta się wyłącznie mój blog ;)
Kucharz już nas rozpoznaje i ucina sobie z nami pogawędki; przemiła kelnerka napełnia czarki herbatą, zanim zdążymy je opróżnić; żarcie nie jest co prawda w stylu japońskim - przypomina raczej kuchnię kantońską - ale jest smakowite, świeże i pachnące. A po obfitym posiłku mamy do domu wystarczająco blisko, żeby się przespacerować, a wystarczająco daleko, żeby spalić chociaż ułamek kolacji ^.^ Polecam!