domy

To byl szok kulturowy. Wszystkie domy sa otwarte. Normalne domy, z komputerami, telewizorami, z roznymi rzeczami wartymi kradziezy. Najpierw myslalam, ze tak to wyglada tylko na wsi, gdzie i tak sa psy po pierwsze, a po drugie ciezko nie zostac zauwazonym na jednej jedynej drodze. 

Ale potem pojechalismy do miasteczka, w ktorym mieszkaja siostry Malego Wnuka. A tam ulica kontrastow: chatynki z blachy falistej obok malych palacykow. Ale bez wzgledu na to, czy to palacyk, czy rudera, drzwi wejsciowe sa otwarte do pozna w noc na osciez. 

Mysle sobie: miasto male, moze to wlasnie ten powod? Tam jeszcze ludzie sie znaja i sobie ufaja.

Potem wyladowalam w Sajgonie, a bylo tam dokladnie tak samo, oczywiscie z wylaczeniem najbogatszych dzielnic, w ktorych mieszkaja glownie obcokrajowcy. 

Kurcze, naprawde istnieja jeszcze miejsca, w ktorych odwiedziny sasiadow sa zawsze mile widziane, a i obcych sie sprzed drzwi nie wygania? Miejsca, w ktorych wewnatrz domostwa nie dzieje sie nic, co trzeba ukryc przed obcymi? 

Nie. To musi byc kwestia klimatu. Tak tam goraco! To pewnie po to, zeby byl przewiew. 

A potem pojechalam do Hanoi. Gdzie bylo mroznie, a drzwi i tak byly otwarte...