Hulusi 葫蘆絲 fletogruszka

Zaczęłam się uczyć grać na nowym instrumencie. To coś pomiędzy fletem a klarnetem, ukochany instrument mniejszości Dai*. Brzmienie fajne, tylko zadęcie trzeba umiejętnie kontrolować, w przeciwnym razie szybko brak tchu...

Na własny użytek nazwałam go wraz z K. fletogruszką - fleto, bo instrument dęty, a gruszką od kształtu. Po prostu gruszkowate tykwy nie są w Polsce aż tak popularne, więc żeby słuchacz mógł sobie wyobrazić kształt instrumentu, wynalazłyśmy fletogruszkę... Po chińsku nazywa się "jedwabiem z tykwy" - chodzi o to, że dźwięk taki miękki i jedwabisty; oczywiście ta nazwa nijak się ma do oryginalnej nazwy dajskiej, w naszej transkrypcji bilangdao - prosta piszczałka z tykwy.

Instrument zaopatrzony jest w stroik przelotowy. Posiada trzy bambusowe piszczałki różnej długości oraz pudło rezonansowe zrobione z tykwy. Pudło to może być różnej wielkości, ozdobne bądź proste. W środkowej piszczałce są otwory, podobne jak we flecie prostym, tylko skala inna. Piszczałki boczne są burdonowe i posiadają klapki/zatyczki, by obecność burdonu można było kontrolować.

Całe wieki popularny w Yunnanie, instrument ten zdobył wielką popularność w całych Chinach dopiero w latach '90-tych, gdy wydano pierwsze płyty z utworami zaaranżowanymi na fletogruszkę. Płytę taką nagrał m.in. kolega ZB, a jego aranżacja Bambusa w świetle księżyca zdobyła wielkie uznanie:

Coraz więcej chińskich i zachodnich artystów sięga po ten instrument. I słusznie! Instrumenty ludowe mają duszę!...

Uwielbiam ten instrument...

*a także Achang, De'ang, Wa, Blang itd.