Makaron w sosie sezamowym

Nie mam pojecia, skad pochodzi ten przepis. Podobno z polnocy Chin, ale skad tam sezam? Dla mnie ta potrawa to podroz sentymentalna - na Tajwanie cos takiego zarlam pasjami w ilosciach nieprzyzwoitych.
Potrzebna nam pasta sezamowa. Mozna kupic ale mozna tez zrobic samemu - utrzec ziarno sezamowe z olejem sezamowym (nie pytajcie o proporcje, ja poszlam na latwizne i kupilam gotowa paste :P). Oprocz pasty w sosie mamy:

• czosnek - kilka zabkow, najpierw rozgniesc, potem posiekac
• imbir - tez posiekany, dwa razy mniej niz czosnku, bo ma bardzo wyrazisty smak
• ocet ryzowy (ja daje po uwazaniu, ale powinno byc kilka lyzek
• sok pomaranczowy - mniej niz octu :P
• jasny sos sojowy + kapka ciemnego sosu sojowego
• troche soli
• troche pieprzu
• troche chilli
• olej arachidowy - kapke
• olej sezamowy - kapke
• sezam - najlepiej przyprazony lekko, ale mozna tez dac surowy :)

Jak to wszystko wymieszamy, konsystencja i lepkosc ma byc taka, zeby przylegalo do makaronu, ktory bedziemy w tym wypackiwac :P Ale makaron najpierw trzeba ugotowac. Ma byc dlugi, jajeczny - nie trzeba kupowac chinskiego, z naszym tez smakuje dobrze - tylko nie kolanka, nie rurki i nie gwiazdki, bo fatalnie sie je zajada paleczkami :P No wiec gotujemy ten nieszczesny makaron, a jak tylko sie ugotuje (al dente, nie moze sie rozpadac), polewamy go odrobina oleju sezamowego (zeby sie nie kleil i zeby mial lekko orzechowy posmak), a potem wsadzamy do sosu, opackiwujemy z kazdej strony i juz gotowe :) Razem z gotowaniem makaronu przygotowuje sie to okolo kwadransa. Aha, jest tluste, kaloryczne, niezdrowe, sycace i pyszne :)